کد مطلب:210882 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:118

محمد دیباج
چهارمین فرزند امام جعفر صادق محمد دیباج است كه به جهت حسن جمال و بهاء كمال او دیباج گفتند او شخصیتی سخی و شجاع بوده



[ صفحه 385]



ولی با آراء زیدیه در خروج موافقت داشت و در ایام مأمون سال 199 هجری در مدینه خروج كرد و مردم را به بیعت خود خواند و مردم مدینه با او بیعت كردند و او مردی قوی القلب و عابد بود یك روز روزه می داشت و یك روز افطار می كرد و هر وقت از منزل بیرون می آمد جامه های خود را به فقرا داده و برهنه گان را پوشانیده و هر روز گوسفندی برای مهمانان خود می كشت.

او با طالبیین جنگ كرد و لشكر هارون را كشت و حضرت امام رضا علیه السلام او را به صلح و سلم دعوت فرمود - محمد دیباج به خراسان آمد و در زمره ساداتی بو كه مأمون دعوت كرد و در همان جا وفات نمود - و مأمون به تشییع جنازه او بیرون آمد و بر او نماز خواند و قروض او را كه سی هزار دینار بود ادا كرد گفت او رحم من است باید رعایت وصله كنم.

در تاریخ قم می نویسد محمد دیباج در جرجان وفات یافته و در سال 203 فوت كرده است و صاحب ابن عباد بر مزار او بارگاهی در سال 374 بنا نهاده.

حضرت عبدالعظیم حسنی از عبدالله بن محمد بن جعفر حدیث نقل كرده است و احفادش از مرو به قم منتقل شدند - به شرحی كه ابوطالب مروزی علوی نسابه ذكر كرده است.